Prawda wyszła na jaw.

Dedyk dla kochanej Anubis ;*
Szliśmy wszyscy w kierunku jeziora Neo. Co jakiś czas spoglądałam kątem oka na Anubis. Nie wyglądała na zbytnio zadowoloną z wędrówki razem z nami. No i do tego ta wymyślona wataha Reili...A może ona mówiła serio?! W sumie nie byłoby tak źle dołączyć do jakiejś watahy. Dzięki temu byłabym bezpieczna...Tylko co z Anubis? Czy ona mi kiedykolwiek uwierzy, że jest moją...To i tak bez znaczenia! Skoro nawet nie chce mnie posłuchać to może i lepiej... Spojrzałam jeszcze raz na Anubis, lecz tym razem zauważyła.
-Czego się tak gapisz?! -warknęła do mnie. Zmrużyłam oczy.
-Nie można sobie popatrzeć na kochaną sio...-już miałam dokończyć gdy skoczyła na mnie i powaliła na ziemię.
-Mówiłam ci już...Nie jestem twoją siostrą. -wysyczała mi do ucha przez zęby.
-Ej co wy robicie?-zapytała Reili. Inni patrzyli na nas nieco zdziwieni.
-Złaź ze mnie!-warknęłam i odepchnęłam ją całą siłą.  Trochę dziwnie to wyglądało jak małą wilczyca ''ok. 1,5 roku'', spycha z siebie dorosłą wilczycę ''ok. 3 lata''.
Nadal leżałam na ziemi i to na plecach. Anubis podniosła się wściekła i nagle na jej pysku pojawił się wielki znak zapytania.
-Ty...
-Co....a...uj...-dopiero teraz zdałam sobie sprawę o co jej chodzi.
-Dobra co wy robicie, bo już naprawdę nie wiem jak mam was zrozumieć!-podeszła do mnie Reili.
-Twój...znak...-wybełkotała Anubis. Szybko wstałam na cztery łapy.
-Dlaczego...jak to możliwe...
-Oj błagam ciebie, przecież i tak ci mówiłam, ale mnie nie słuchałaś!- warknęłam. Miałam już wszystkiego dość.- No, proszę cię. Sibuna-anubiS ?! Czy to tak ciężko zrozumieć?!  Jesli nie chcesz to nie! Nie musisz się do mnie przyznawać!- krzyknęłam i szybkim krokiem poszłam na przód.
-O czym ona mówiła? -zapytała Scythe
-Zaraz, zaraz....Anubis- sibunA?! Wasze imiona są odwrotnością?!-zdziwiona Reili podsumowała to co przed chwilą powiedziałam ja sama.
-To niemożliwe...-szepnęła i szybko podbiegła do mnie.
-Czego chcesz?
-Dowiedzieć się prawdy!
-Po co? Przecież uważasz mnie za małą, wścibską kłamczuchę, mam rację?!
-Więc mi wyjaśnij!
-Wyjaśniłam ci! JESTEM TWOJĄ SIOSTRĄ! -krzyknęłam jej w ''twarz''
-....?!-Scythe, Lucy i Connor spojrzeli na nas dziwnym wzrokiem, jakby chcieli znaleźć jakieś podobne cechy wyglądu, za to Reili...
-Jesteście siostrami?! Super!!! Nawet jesteście do siebie podobne...
-Reili! -krzyknęłyśmy do niej w tym samym czasie.
-I od razu widać, że siostry!- zaśmiała się ale zaraz po tym zgromiłyśmy ją wzrokiem.
-Idziemy nad te jezioro czy nie?!- zapytałam
-Jasne…- Reili grzecznie pokiwała głową- Wataho! Nad jezioro marsz!
Poczekałam aż wszyscy mnie miną. Postanowiłam iść z tyłu, lecz Anubis nie chciała mnie zostawić w spokoju.
-Nadal chcesz mnie dręczyć?
-Tak. Z jakiego rodu jesteś? –zapytała szeptem. Widocznie chciała się upewnić.
-Dziedziczka smoczej krwi. Mówi ci to coś?
-Tak… Aż za dużo. Gdzie i kiedy się urodziłaś?
-Ok. 7,5 roku temu. Latem. Na gorących ziemiach.
-Wtedy gdy była wojna…
-Nic dziwnego, że o mnie nic nie wiedziałaś.-odrzekłam suchym tonem
-Bardzo rzadko bywałam w rodzinnej jaskini …Ogólnie włóczyłam się po terenach…Czy…wiesz może…co się stało…z matką…? –zapytała z wahaniem
-Matka uciekła ze mną tuż po narodzinach. Jednak miała głęboką ranę do której wdarło się zakażenie i zmarła w ciągu 4 miesięcy. Jej ostatnie wypowiedziane słowa to…-głos mi się na chwilę zawiesił
-To co ?-dopytywała się. Spojrzałam jej prosto w oczy.
-Odnajdź swoją siostrę Anubis.- powiedziałam i spuściłam wzrok.
-To wszystko co chciałaś wiedzieć?- zapytałam po chwili gorzko. Nawet jeśli była moją siostrą, to i tak wiedziałam, że zapewne nie będzie traktować mnie jak siostrę. Przynajmniej tak myślałam. Spełniłam ostatnią prośbę matki, ale nie miałam zamiaru ufać Anubis.
-Tak. To wszystko. –szepnęła. Gdy to usłyszałam dogoniłam Reili która szła na samym przodzie. Chyba o nas trochę rozmawiali ale nie obchodziło mnie to. Już bardziej ufałam Reili niż Anubis.

***

A teraz proszę o komentarze, szczególnie o twój Anubis ! x)

~Sibunka