Łups!

Budzenie się do życia było bardzo bolesnym doświadczeniem. Mój łeb był niezwykle ciężki dźwięki odbijały się w nim echem. Każde, nawet najmniejsze poruszenie sprawiało, że moje ciało przeszywał ból. Mimo tego zmusiłem się do uchylenia powiek. Jak je uchyliłem tak zacisnąłem je z powrotem. Connor. Pysk Connora. Na moim. Ślina Connora w mojej paszczy. Zerwałem się i upadłem do tyłu wpadając do wody. Łapy miałem jak z galarety. Cały byłem w piasku i ślinie. Starałem się przypomnieć sobie co doprowadziło mnie do takiego stanu. Pamiętałem jedynie barwne grzyby i ich mdły smak. I... Cythię. Cythię. Cythię. O cholera. Czy ja...? Potrząsnąłem łbem. To niemożliwe. Nie mogłem... to Cythia... Ta paskudna wilczyca... No i Nadia... Nie! Nie! Nie! Poczułem gniew wzbierający w mojej klatce piersiowej. Poczułem jak ziemia dygocze pod moimi łapami, lecz tym razem się tego nie przestraszyłem. Chciałem żeby Connor wpadł w głąb ziemi tak samo jak Josell. Chciałem go już nigdy nie zobaczyć. Bo kto wie co jeszcze zrobiłem, a czego nie pamiętam. jednak ziemia nie chciała pochłonąć Connora. Drżała, uginała się i wybrzuszała, lecz nie tworzył się żadne szczeliny. Nagle zaczęła się unosić, a my z nią. Wszystko dygotało a góra rosła błyskawicznie. Ten kretyn wciąż pozostawał nieprzytomny, a ja zacząłem się zsuwać po stromych zboczach. Próbowałem chwytać się korzeni, lecz bez rezultatu. Zacząłem toczyć się w dół z zawrotną szybkością. Odbiłem się od czegoś i w końcu się zatrzymałem. Uniosłem mój biedny, poobijany łepek. Jo. Uśmiechnął się krzywo. Był brudny, ubłocony i okrwawiony. Ale z pewnością był żywy i wściekły.

-Hej- powiedział słodkim głosem. 

Nie wiem kiedy zerwałem się do ucieczki. Gonił mnie, czułem jego oddech tuż za sobą. Zastanawiałem się rozpaczliwie jak mogę się od niego uwolnić i starałem się ponownie poruszyć ziemie. Nie miałem pojęcia jak robią to wilki obdarowane taka mocą. Skupiłem się jak najmocniej mogłem na ziemi. Tak strasznie pragnąłem żeby się poruszyła... zrobiła to. Pod moimi łapami otwarła się przepaść. 

~*~

I know, I know, już tak mam że tak krótko piszę. Wybaczcie potworki. Ktoś mnie uratuje? I może ktoś wyjaśni to co było między mną i Connorem i co nam zrobił wcześniej Amree, bo jak już wiecie mam dziury w pamięci.