Przekleństwo czy dar?

Mgła mnie oślepiła. Nie widziałem nic, ani jednego wilka. Słyszałem kroki i ciche skomlenia i czułem ich zapach jednak nic nie widziałem. I nagle się pojawił. Wyskoczył z mlecznej mgły tuż nad moją głową. Nie wiedziałem czy skoczył by zabić mnie czy kogoś innego. Nie myślałem wtedy w ogóle. I może dlatego stało się to co się stało. Skoczyłem w górę. Czarny wilk upadł w miejscu w którym się przed chwilą znajdowałem. I zniknął. Nie dosłownie. W miejscu w którym stał ziała wielka szczelina. Wylą dowałem obok i upadłem. Ziemia zaczęła się trząść. Krzyknąłem do Connor'a jednak nie odpowiedział. Mgła nie znikała więc nie mogłem nic zrobić. Bałem się że gdzieś wpadnę. A potem naszła mnie straszna myśl. To ja to spowodowałem. Skoczyłem na oślep chcąc uciec jak najdalej. Mimo że przecież nie mogłem uciec przed własnym przekleństwem.
~'~
Wiem że krócej to nie można było, ale po pierwsze piszę telefonem, a po drugie ciekawam reakcji.
.